Tot nu toe is 2019 goed geweest voor oliehandelaren, met prijzen die vanaf het begin van het jaar gestaag zijn gestegen, tot verrassing van verschillende waarnemers en analisten die al maandenlang een dreigende recessie voorspellen. Het nieuws kan echter uiteindelijk omslaan naar de negatieve kant, nu de tekenen van een wereldwijde economische vertraging steeds sterker worden. Tegelijkertijd betekent de verkrapping van het aanbod dat prijzen hooggehouden kunnen worden. Olie-investeerders moeten de ontwikkelingen in de grote olieproducerende landen nauwlettend in de gaten houden, omdat de tegenstrijdige signalen voor grote verrassingen kunnen zorgen.
1. Wereldwijde economische indicatoren
Steeds meer economische indicatoren geven tekenen van een komende wereldwijde economische vertraging. Dit zorgt ervoor dat de oliemarkt stagneert of daalt omdat traders vrezen dat een economische vertraging zal leiden tot een dalende vraag naar ruwe olie en aanverwante producten.
De stand van de handelsbesprekingen tussen China en de VS heeft altijd invloed gehad op de verwachtingen van de vraag naar olie, maar recente nieuwsberichten hebben tot grotere bezorgdheid geleid dan voorheen. De Wall Street Journal meldt dat de wereldwijde rente op overheidsobligaties nieuwe meerjaarlijkse dieptepunten heeft bereikt. Dit betekent niet dat er zeker een recessie in het verschiet ligt, maar het geeft wel aan dat beleggers zich zorgen maken over de gezondheid van de economie.
Een analist bij Morgan Stanley gooit olie op het vuur door te zeggen dat dat de VS op “recessiewacht" moet staan. De orders voor in de VS vervaardigde producten daalden in april meer dan verwacht, en de bedrijfsactiviteit in de productie van de VS is volgens IHS Markit tot een driejarig dieptepunt gevallen.
Zolang de marktfocus blijft liggen op de indicatoren die een vertraging van de economische activiteit laten zien, is het onwaarschijnlijk dat de olieprijzen zullen stijgen.
2. Olievoorraden
Terwijl de vooruitzichten voor de vraag naar olie negatiever zijn geworden, is het aanbod van olie nu ook krapper. In de maand mei blijkt er een aanzienlijke daling van de Iraanse olie-export te zijn opgetreden. Volgens TankerTrackers.com zijn er in de eerste 21 dagen van de maand 137.000 vaten per dag als geëxporteerd geregistreerd. Dat aantal kan stijgen, aangezien het lijkt dat er extra tankers zijn vertrokken met Iraanse olie, maar de totale hoeveelheid Iraanse export zal ver onder de export van 1 miljoen bpd van april liggen.
De productie van andere OPEC-landen is gemengd. Volgens Platts bedroeg de Venezolaanse export in april gemiddeld 780.000 bpd (een zeer lichte stijging), terwijl de Angolese productie in april tot het laagste niveau sinds 2007 is gedaald. Het land produceerde slechts 1,41 miljoen bpd in april.
De productie van Saoedi-Arabië was in april ook gedaald (slechts 9,82 miljoen bpd), hoewel Saoedi-Arabië zijn productie in mei weer heeft verhoogd tot naar verwachting 10 miljoen bpd. De olieproductie zou voor juni kunnen stijgen, maar Saudi-Arabië zegt dat dat enkel van de klantenvraag afhangt.
De Russische productie- en exportsituatie blijft gecompromitteerd door vervuiling. Het probleem zou eind april opgelost moeten zijn, maar nu wordt verwacht dat de normale olie-export pas in juni weer hersteld zal zijn. De olieproductie in Rusland is 11,126 miljoen bpd gekrompen, waardoor ze onder zijn OPEC+ quotadoelstelling van 11,18 miljoen bpd ligt. De olieproductie in Kazachstan ligt ook nog steeds onder het normale niveau, hoewel de productie in het reusachtige Kasjagan-veld op 16 mei weer is opgestart.
3. Benzineproductie
Amerikaanse consumenten laten een recordniveau in hun vraag naar benzine zien, en sommige Amerikaanse raffinaderijen hebben moeite om deze vraag bij te houden. Wereldwijd zien we een tekort aan zware ruwe olie. De Amerikaanse sancties tegen Iran en Venezuela, evenals de politieke en economische problemen van Venezuela, hebben de productie en export van zware ruwe olie uit deze landen beperkt.
Alternatieve bronnen van zware ruwe olie blijken voor sommige raffinaderijen moeilijk te vinden. De Amerikaanse raffinaderijen in het midwesten hebben zware ruwe olie uit Canada gekregen, maar de raffinaderijen in de Golfregio waren afhankelijk van Venezuela. Colombia heeft wat zware ruwe olie geleverd, maar de prijzen voor zware ruwe olie zijn gestegen en de marges voor deze raffinaderijen zijn aan het krimpen.
Op dit moment liggen de benzineprijzen nog steeds onder het vijfjaarsgemiddelde, maar het is mogelijk dat we deze zomer raffinaderijen op minder dan volledige capaciteit zien draaien als ze niet genoeg zware ruwe olie kunnen verkrijgen.