Nervositeit op de obligatiemarkt
Wanneer het Congres Trump’s nieuwe Big Beautiful Bill aanneemt zal dat het begrotingstekort de komende jaren nog verder opstuwen. Momenteel bedraagt dat reeds 7 procent van het BNP. Niet eerder hadden de VS – recessies daargelaten – zo’n hoog tekort. De staatsschuld is inmiddels opgelopen naar een hallucinante 36.900 miljard dollar. Dat is ruim 106.000 dollar per hoofd van de bevolking. Ter vergelijking, in Nederland bedraagt de staatsschuld ruim 27.000 euro per hoofd. De nervositeit op de obligatiemarkt neemt zienderogen toe.
Waarom is de schuld zo’n probleem?
Waarom is deze schuld zo’n probleem? De VS torsen immers al decennialang een enorme schuld met zich mee. Een gevolg van hun economische en militaire dominantie. De staatschuld was tot voor kort niet zo’n probleem. Zo bedroeg de rente op 10-jaars staatsleningen in de VS vijf jaar geleden slechts 0,31 procent. Met zo’n rente kun je je wel het een en ander permitteren. Het vertrouwen in de kracht van de dollar zorgde voor veel buitenlandse kopers in Amerikaanse staatsobligaties. De schuld werd redelijk eenvoudig gefinancierd.
De rente steeg
De stijging van de rente heeft dat beeld echter volledig doen omslaan. Zo bedraagt de rente op 10- jaars staatsleningen momenteel 4,50 procent. Veel uitstaande schuld moet de komende tijd worden geherfinancierd. Obligaties die nog stammen uit het lage rente tijdperk moeten worden vervangen door duurdere leningen. De jaarlijkse rentelast gaat volgens het Congressional Budget Office nog dit jaar de 1000 miljard dollar passeren. Daarmee is het de op een na grootste begrotingspost van de VS, na de sociale voorzieningen. Maar bijvoorbeeld hoger dan de uitgaven aan defensie. De VS moeten op grote schaal lenen om de rente op hun uitstaande schuld te kunnen betalen. En de rente stijgt. Een onhoudbare situatie.
Escalatie onder de laatste twee presidenten
De VS kampen al decennia met een hoge staatsschuld. De oorlogen in Afghanistan en Irak hebben de VS naar schatting zo’n 9000 miljard dollar gekost. Het ruimhartige coronabeleid en het sterk stimulerende fiscale beleid van de laatste twee presidenten (Trump en Biden) hebben de situatie verder doen escaleren. Er werd met geld gestrooid dat het een lieve lust was. De gestegen inflatie deed de rest.
Afnemende buitenlandse belangstelling
De VS worden gedwongen steeds meer te lenen. Het drijft de rente steeds verder op. Bedrijven moeten zich financieren tegen steeds hogere rentes. Creditcardschulden lopen verder op. De hypotheekrente rijst de pan uit. De stijgende rente wordt een zware last voor de economie. Nu Trump zijn BBB door het Congres tracht te loodsen brokkelt het vertrouwen van buitenlandse kopers van Amerikaanse obligaties verder af. Daar komt nog bij dat de grootste kopers (Japan, China en het VK) zo hun eigen problemen hebben. Recente obligatie-emissies wijzen op afnemende belangstelling bij buitenlandse beleggers.
Ruggengraat
De Amerikaanse obligatiemarkt fungeert als ruggengraat van het internationale financiële stelsel. De dollar geniet nog steeds een groot vertrouwen als toonaangevende handelsvaluta. Dat alles komt echter op het spel te staan als de Amerikaanse staatsfinanciën verder ontsporen. Het teruggekeerde optimisme op de aandelenmarkten lijkt hier nog geen rekening mee te houden. Maar uiteindelijk zijn de obligatie- en valutamarkten dominerend.
TACO rules
TACO rules. De markten veren steeds weer op als de president weer eens inbindt met zijn importheffingen. Maar vergeten wordt dat die enorme staatsschuld de oorzaak vormt van het steeds wanhopiger beleid van de Amerikaanse regering. De VS moeten van die schuld af. Maar hoe? Met hogere importheffingen? De markten hebben daar zo hun eigen gedachten over. Uit je schuld groeien door de economie te stimuleren? Daar zouden de aangekondigde enorme belastingverlagingen voor moeten zorgen. Naast de versoepeling van de regelgeving.
Inflatie biedt uitkomst
Misschien. Maar in het verleden zijn soortgelijke pogingen op niets uitgelopen. Bezuinigingen of belastingverhogingen kunnen ook uitgesloten worden. Een presidentskandidaat die dat voorstelt wordt nooit gekozen. Resteert eigenlijk nog maar één optie. Na de Tweede Wereldoorlog kampten de VS met een soortgelijke situatie. De (oorlogs) schuld was torenhoog en de inflatie liep hard op. De overheid en de centrale bank bestreden dit echter succesvol door de rente – ondanks de inflatie – laag te houden. Bij een aanhoudend hoge inflatie verdwijnen schulden immers als sneeuw voor de zon. Aldus geschiedde.
Mr. Bond trekt aan de touwtjes
Is een herhaling denkbaar? Zeker. De Federal Reserve zal uiteindelijk (moeten) besluiten tot een ruim monetair beleid. Dat betekent een lagere rente dan eigenlijk zou moeten gezien de inflatie. Niet omdat de Fed bang is voor Trump, maar wel omdat het de enige uitkomst is. De enorme stroom aan obligatie-emissies moet ook afgenomen worden. De belangstelling uit het buitenland is afgenomen. Tsja, dan blijft er nog maar één koper over. De Federal Reserve zal – niet voor het eerst - moeten dienen als de lender of the last resort. De president trekt weliswaar alle aandacht in de media, maar is in dit hele spel eigenlijk niet meer dan een marionet. De obligatiemarkt regeert, mr. Bond trekt aan de touwtjes.
Welk aandeel moet u zo snel mogelijk aanschaffen?
In 2024 zijn de aandelenkoersen naar recordhoogten gestegen. Veel beleggers durven hun geld niet goed meer in aandelen te stoppen. Weet u niet waar u nu in moet beleggen? Krijg toegang tot onze bewezen succesvolle portfolio's en ontdek kansen met veel potentieel.
Alleen al in 2024 heeft ProPicks AI twee aandelen geselecteerd waarvan de koers met meer dan 150% steeg, vier aandelen waarvan de koers met meer dan 30% steeg en drie waarvan de koers meer dan 25% steeg. Dat zijn indrukwekkende resultaten.
Met portfolio's voor Dow-, S&P-, tech- en mid cap-aandelen kunt u verschillende strategieën ontdekken om uw vermogen te laten groeien.