Wordt chocolade een onbetaalbare luxe?

 | 07.08.2019 09:39

Ongeveer twee derde van de wereldwijde productie van cacao vindt plaats in twee Afrikaanse landen en wel in Ivoorkust en in Ghana. Deze twee landen hebben snode plannen. Geïnspireerd door het decennialange succes van OPEC willen ze nu ook gaan werken met een vaste cacaoprijs die ongeveer $ 400 boven de benchmark moet komen te liggen. Die vaste prijs moet ingaan in het seizoen 2020/21. COPEC moet vooral de belangen van de cacao producerende landen dienen en moet veel cacaoboeren uit de armoede halen. Dankzij een vaste prijs kunnen ze gemakkelijker een lening afsluiten en zo hun productieverhogen, zo is de denkwijze.

Hoe hebben markten tot dusverre gereageerd op de COPEC plannen? De reacties kun je vooral als gematigd omschrijven. Sinds de aankondiging zijn de cacaofutures in Londen met 4% omhoog gekropen en in New York met 5%. De gematigde reactie verraadt onzekerheid over de haalbaarheid van de nieuwe prijsstructuur als ook over de toekomstige vraag en aanbod. Ervaringen uit het verleden laten zien dat pogingen om het aanbod te controleren en om prijsafspraken te maken, averechts hebben gewerkt. De prijsvolatiliteit nam alleen maar toe in die periodes.

Op de korte termijn lijkt het succes van prijsafspraken gegarandeerd, maar op de (middel)lange pakken die fnuikend uit. Op den duur begint de vraag te lijden onder de hoge prijzen. Bij cacao lijkt het omslagpunt te liggen rondom een niveau van $ 3.000 per ton cacao. Ook leeft de overtuiging dat hogere prijzen de productie gaan stimuleren, niet alleen in Ghana en Ivoorkust maar in elk ander land waar cacao geproduceerd wordt. Er zullen al snel overschotten op de markt komen, zo denkt menig analist.