Bij het begin van dit jaar werden de Italiaanse parlementsverkiezingen van maart naar voren geschoven als één van de belangrijkste risico’s die in 2018 boven de financiële markten hingen.
Die verkiezingen liggen nu bijna 3 maanden achter ons en inderdaad is gebleken dat de populistische partijen goed hebben gescoord. Zo goed zelfs, dat ze nu een regeringscoalitie hebben gevormd. Dat heeft de onrust op de financiële markten alleen maar doen toenemen, zodat de koersen van Italiaanse aandelen en obligaties onder druk zijn komen te staan. Zoals meestal het geval is, waren vooral de beurs en dan op de eerste plaats de bankaandelen kop van jut.
De belangrijkste Milanese beursindex, die tot dusver de andere Europese beursindices had geklopt, is met 5% gedaald sinds de Vijfsterrenbeweging een regeringsakkoord afsloot met de Liga Nord. Daarmee slaan een anti-systeempartij en een extreem rechtse partij de handen in mekaar.
De nieuwe regering heeft een duidelijk anti-Europees karakter, wat uiteraard donkere schaduwen afwerpt over de toekomst van de Europese Unie. Niet te verwonderen dus dat ook de koers van de euro onder druk is komen te staan.
Het regeringsakkoord rept misschien met geen woord meer over een « italexit », maar de 2 betrokken partijen zeggen “njet” tegen zowel de Europese besparingspolitiek als tegen de “dictaten” vanuit Brussel.
Bruno Le Maire, de Franse minister van Economie, vertolkte het standpunt van Europa door te stellen dat wanneer de Italianen de gemaakte afspraken wat betreft de schulden niet nakomen de stabiliteit van de eurozone in haar geheel wordt bedreigd. Daarbij werd tevens nadrukkelijk verwezen naar de gezondmaking van de Italiaanse banken, die veel probleemkredieten op hun balansen hebben staan.
Obligaties onder druk
De vrees van de beleggers voor de politiek die de Italiaanse regering zal voeren, vertaalde zich meteen in een stijging van de 10-jarige Italiaanse rente. Daardoor stegen uiteraard ook de rendementen op de uitstaande Italiaanse staatsobligaties. De beleggers vluchtten opnieuw in de richting van de veiligere landen, zodat de spread tussen de Duitse bunds met looptijd van 10 jaar en de gelijkaardige Italiaanse staatsobligatie opliep tot 189 basispunten. Een maand geleden was dat nog maar 118 basispunten.
Een vervelende bijkomstigheid is dat Italië één van de landen uit de eurozone met de grootste schuldenlast is. Elke opwaartse druk op de rentevoeten heeft dus onvermijdelijk gevolgen voor het staatsbudget.
Ook de uitstaande obligaties van de Italiaanse bedrijven ondervonden de invloed van de opgelopen spanningen.
Zo is er de obligatie van Telecom Italia Capital SA (BB+ bij Standard & Poor’s), verkrijgbaar in coupures van 1.000 dollar, met coupon van 6% en looptijd tot 30 september 2034. De koers van deze obligatie is de afgelopen weken met bijna 4 basispunten gedaald, waardoor ze nu in de buurt van pari noteert.
Goed om te weten: Telecom Italia Capital SA heeft zijn hoofdzetel in Luxemburg, waardoor de dubbele roerende voorheffing niet van toepassing is.
